Jump to content

Don Pramudwinai

From Wikipedia, the free encyclopedia

This is an old revision of this page, as edited by 2003:d3:ff3e:4732:f9b6:b417:9ef7:6b56 (talk) at 20:04, 24 December 2023 (Diplomatic career). The present address (URL) is a permanent link to this revision, which may differ significantly from the current revision.

Don Pramudwinai
ดอน ปรมัตถ์วินัย
Don in 2017
Deputy Prime Minister of Thailand
In office
5 August 2020 – 1 September 2023
Prime MinisterPrayut Chan-o-cha
Minister of Foreign Affairs
In office
19 August 2015 – 1 September 2023
Prime MinisterPrayut Chan-o-cha
Preceded byThanasak Patimaprakorn
Succeeded byParnpree Bahiddha-nukara
Deputy Minister of Foreign Affairs
In office
30 August 2014 – 19 August 2015
Prime MinisterPrayut Chan-o-cha
MinisterThanasak Patimaprakorn
Personal details
Born (1950-01-25) 25 January 1950 (age 74)
Bangkok, Thailand
Political partyIndependent
SpouseNarirat Pramudwinai
Children1
Alma mater
Profession
  • Diplomat
  • politician

Don Pramudwinai (Template:Lang-th, RTGSDon Poramatwinai, IPA: [dɔːn pɔː.rá.mát.wí.naj]; born 25 January 1950) is a Thai diplomat and politician who was a Deputy Prime Minister[1] and Minister of Foreign Affairs of Thailand from 2015 to 2023 under Prime Minister Prayut Chan-o-cha government.[2] He previously served as the ambassador of Thailand to the United States.

Early life and education

Don attended Wat Suthiwararam and Suankularb Wittayalai Schools. As an undergraduate he studied at the Faculty of Political Science, Chulalongkorn University (1967–1968).[3]

He received a BA in political science and an MA in international relations from University of California (UCLA). He also received an MA in international relations from The Fletcher School at Tufts University.[4][5][6]

Diplomatic career

Pramudipwinai and US Secretary of State Rex Tillerson
Pramudwinai and U.S. Secretary of State Antony Blinken in September 2021

Don Pramudwinai joined the Ministry of Foreign Affairs in 1974. In 1992 he was appointed director-general of the Department of East Asian Affairs. From 1994 to 1998 he was posted as Thailand's ambassador to Switzerland, Vatican City, and Liechtenstein. From 1999 to 2000 he was the Foreign Ministry spokesperson. From 2000 to 2004 he served as ambassador to China, North Korea, and Mongolia. From 2004 to 2007 he served as ambassador to the European Union. From 2007 until 2009 he served as permanent representative to the United Nations in New York. From 2009 until 2010 he served as ambassador to the United States.[7]

Political career

In 2014 he was appointed deputy foreign minister to Foreign Minister Thanasak Patimaprakorn, and in 2015 was elevated to minister of foreign affairs.[2]

In an August 2020 Cabinet reshuffle, he was also appointed as deputy prime minister in addition to his position as minister of foreign affairs.[8]

In 2022 Don has been instrumental in pushing for the restoration of Thai-Saudi relations, this marks the first high-level visit in three decades between the two countries.[9]

Awards and honors

References

  1. ^ "Deputy Prime Minister and Minister of Foreign Affairs". กระทรวงการต่างประเทศ (in Thai). Retrieved 2023-01-25.
  2. ^ a b "Minister of Foreign Affairs - Ministry of Foreign Affairs, Kingdom of Thailand". www.mfa.go.th.
  3. ^ “ดอน ปรมัตถ์วินัย” วาจาทำพิษ ป่วนระดับโลก
  4. ^ ประวัติการทำงานโดยสังเขปของ นาย ดอน ปรมัตถ์วินัย มอบต่อสมาคมข้าราชการพลเรือนเมื่อ พย.๒๕๕๓
  5. ^ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ กระทรวงการต่างประเทศ
  6. ^ นาวาโทตัปนวงศ์ บุนนาค - ชมรมสายสกุลบุนนาค
  7. ^ นายดอน ปรมัตถ์วินัย รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ มีหนังสือแสดงความยินดีและสนทนาทางโทรศัพท์กับนายแอนโทนี บลิงเคน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ ในโอกาสเข้ารับหน้าที่อย่างเป็นทางการ
  8. ^ "New cabinet ministers announced". Bangkok Post.
  9. ^ New chapter with Saudis feted
  10. ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๑๕ ตอนที่ ๒๓ ข หน้า ๑๐, ๒ ธันวาคม ๒๕๔๑
  11. ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า, เล่ม ๑๒๑ ตอนที่ ๙ ข หน้า ๒, ๔ พฤษภาคม ๒๕๔๗
  12. ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญจักรมาลาและเหรียญจักรพรรดิมาลา, เล่ม ๑๑๘ ตอนที่ ๔ ข หน้า ๒๑๔, ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๔